زونا بیماری است که با جوش‌های پوستی دردناک و تاول‌هایی همراه است و در یک طرف بدن، به طور معمول صورت یا نیم تنه بالایی بدن اثر می‌گذارد. به این بیماری ممکن است تبخال زوستر یا زوستر نیز گفته شود.
داروهای بدون نسخه ضد حساسیت، مانند دیفن هیدرامین (بنادریل) ممکن است به کاهش خارش موضعی کمک کند. از داروی کورتیکواستروئیدی مانند پردنیزون فقط در موارد انتخابی که زخم‌های پیچیده ای مانند مواردی که چشم و گوش با آنها درگیر شده اند، استفاده می‌شود و باید از آن و آنتی ویروس به طور همزمان استفاده کرد.
افراد مبتلا به این اختلال به ندرت خودشان به دنبال درمان هستند. معمولاً اعضای خانواده، همکاران یا کارفرمایان، آنها را برای درمان به مراکز سلامت روان ارجاع می دهند.
معمولاً در اواخر نوجوانی یا اوایل بزرگسالی علایم این بیماری بروز می کنند.
این داروها عبارتند از: آسیکلوویر، فامسیکلوویر و والاسیکلوویر.
اکثر علائم افرادی که دچار زونا می‌شوند، در خانه قابل کنترل است. در بعضی موارد، افرادی دارای سیستم ایمنی ضعیف یا افراد دارای علائم یا عوارض شدید، ممکن است نیاز به بستری در بیمارستان داشته باشند.
کاهش استرس با انجام فعالیت‌های آرامش‌بخش، مانند تماشای تلویزیون، خواندن کتاب، معاشرت با دیگران، گوش دادن به موسیقی یا مشغول شدن با انواع سرگرمی
[۴] وارد کردن اتهامات غیرواقعی و عدم چگونگی درمان بیماری زونا اعتماد معمولاً از دیگر نشانه‌های پارانویا است.[۵] به عنوان مثال، حادثه ای که اکثر مردم به عنوان یک حادثه یا تصادف تلقی می‌کنند، از منظر یک فرد پارانوئید ممکن است توطئه تصور شود.[۶]
آیا صرف داشتن دشمنان زیاد، برای ابتلا به پارانویا کفایت کند؟ این مبحث، موجب بروز مباحث فلسفی فراوانی گشته که به این لطیفه نیز منجر شده‌است: «اینکه تو پارانویا داری دلیل نمی‌شود که کسی آن بیرون نخواهد تو را بکشد.» درمان پارانویا[ویرایش]
بدین ترتیب شخصیت روشنفکر تا حدی به انقباض می‌گراید. چانه زن و اهل بگومگو می‌شود، وضع موجود را بهتر از آنچه هست، می‌خواهد، خود را یگانه و منحصربه‌فرد می‌داند، در برابر دنیای بیرون حالت دفاع به خود می‌گیرد و گاهی دوستان نزدیک خود را نیز در شمار دشمنان سرسخت قلمداد می‌کند.
درمان زونا به منظور کاهش اثرات ویروس و همچنین مدیریت درد در نظر گرفته شده است. داروهای مختلفی وجود دارند که قابل استفاده هستند و پزشک در مورد بهترین گزینه‌های درمانی برای وضعیت خاص فرد صحبت خواهد کرد.
درد معمولا اولین علامت بیماری شینگلز است. تعدادی از بیماران بدون اینکه بثوراتی داشته باشند، درد زونا را تجربه می‌کنند. سایر افراد ممکن است علاوه بر درد و بثورات پوستی، علائم دیگری مثل تب، لرز یا سردرد هم داشته باشند.
به همین دلیل، درمان این مشکل، از پیشرفت کندی برخوردار است. برای درمان این افراد باید کوشش شود که در ابتدا چرخه شک و تردید او شکسته شود و او با تمرین‌های آرامش بخش و روش‌های کنترل اضطراب، از حالت انزوا خارج شود و کم‌کم با کمک پزشک و اطرافیان خود، تغییراتی اساسی در رفتارهای خود به وجود آورد. گوشه‌گیری[ویرایش]
پیش از این محققان بر این باور بودند که احتمالاً یک پیوند ژنتیکی بین اسکیزوفرنی، اختلال شخصیت اسکیزوتایپی و پارانویائید وجود دارد، اما مطالعات بیشتر نشان داد این ارتباط آنقدر قوی نیست.